Oddech dziczy…

To moja pierwsza przygoda z Linkiem. Gra roku 2017 według 80% serwisów. A jak nie gra roku, to taka która plasuje się zwykle w najlepszej 5. Jedna z najlepiej ocenianych gier w historii. A że kupiłem Switcha by grać, a gier zbyt wiele na niego nie ma, to wypadało w końcu kupić The Legend of Zelda: Breath of the Wild, by przekonać się samemu co w niej jest takiego cudownego.

Po 3 godzinach wiele nie mogę powiedzieć. Mam dystans do gier z otwartym światem, bo niby dają swobodę, dużo do robienia ale z czasem człowiek dochodzi do wniosku, że i tak jest mocno ograniczony, że to wszystko pozory. To samo zadanie po raz nasty – no nie dokładnie to samo, ale jaka różnica czy przynoszę grzybki czy ziółka. Wszystko staje się nudne i monotonne.

Słyszałem wiele dobrych słów o Zeldzie. Często powtarzano, że to inne podejście do gier open world, że nie dają nam wszystkiego na tacy i że generalnie jest świetnie. Na razie przyznam, że cieszy mnie eksploracja, zaskakują niektóre rozwiązania. Graficznie jest ślicznie a sterowanie bardzo responsywne, choć jeszcze się w nim gubię.

Czuję się trochę przytłoczony całością, ale dobrze się bawię. Z jednej strony nie chciałbym spędzić setek godzin grając, ale jeżeli będzie to przyjemnie spędzony czas, to co tam.